تصویب پروتکل ارزیابی اثرات زیست محیطی فرامرزی در کمیسیون آب و کشاورزی مجلس
به گزارش گل سپید، معاون محیط زیست دریایی اظهار داشت: پروتکل ارزیابی اثرات زیست محیطی فرامرزی در کمیسیون آب و کشاورزی مجلس ایران به تصویب رسید و امیدواریم در صحن علنی مجلس هم تصویب شود.
به گزارش گل سپید به نقل از مهر، احمدرضا لاهیجان زاده، معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست در رابطه با جزئیات مصوبه کنوانسیون محافظت از محیط زیست دریایی دریای خزر اظهار داشت: حدود ۲۰ سال پیش کشورهای حاشیه دریای خزر که شامل ۵ کشور ایران، جمهوری آذربایجان، قزاقستان، روسیه و ترکمنستان هستند، جهت حفظ اکوسیستم یا زیست بوم منحصربه فردی که در دریای خزر وجود دارد، تصمیم گرفتند در جهت حفظ محیط زیست دریا در همکاری منسجم با هم، اقدامات مشترکی داشته باشند. این تصمیم سال ۸۲ در تهران دریافت و سندی به امضا رسید و به نام کنوانسیون تهران به ثبت رسید و در روز ۲۱ مرداد سال ۱۳۸۵ که روز دریای خزر است، این کنوانسیون لازم الاجرا شد. لاهیجان زاده اضافه کرد: در آن مقطع زمانی برای این کنوانسیون، ۵ پروتکل درنظر گرفته شد. یعنی کشورها توافق کردند که ۵ پروتکل ذیل این کنوانسیون را به تصویب برسانند که یک کار سنگین اداری و حقوقی بود. چونکه این پروتکل ها باید به تصویب دولت و مجلس هر کشور می رسید. شرطی که لحاظ شد این بود، در صورتی پروتکل لازم الاجرا می شود که مجالس آن ۵ کشور، پروتکل ها را به تصویب رسانده باشند. نخستین پروتکل در ارتباط با آمادگی، واکنش و همکاری منطقه ای در مبارزه با سوانح و آلودگی نفتی بود که به پروتکل اکتائو مشهور است. این پروتکل سال ۱۳۹۰ امضا و تا مرداد ۹۵ در مجالس همه ۵ کشور همچون ایران به تصویب رسید و هم اکنون لازم الاجراست. معاون محیط زیست دریایی و تالاب های سازمان حفاظت محیط زیست خاطرنشان کرد: پروتکل دوم در ارتباط با محافظت از دریای خزر در مقابل آلودگی های ناشی از منابع و کارهای مستقر در خشکی است که این پروتکل آذرماه ۹۱ در مسکو، به امضا رسید و از تاریخ ۲۲ آبان ۱۴۰۲ هم لازم الاجرا شد. پروتکل سوم در ارتباط با تنوع زیستی است که تابحال مجالس ۴ کشور همچون ایران آنرا به تصویب رساندند که فقط تصویب جمهوری آذربایجان باقی مانده که پس از تصویب، این پروتکل هم لازم الاجرا می شود. وی خاطرنشان کرد: اما پروتکل چهارم در ارتباط با ارزیابی اثرات زیست محیطی فرامرزی است. این پروتکل می گوید اگر مقرر است کشورهای حاشیه ای دریای خزر پروژه های بزرگ مقیاس همچون برداشت نفت از میادین نفتی دریا یا عبور خط لوله گاز از ترکمنستان بسمت غرب و پروژه های بزرگ دیگری از این دست، انجام دهند باید پیوست محیط زیستی داشته باشد و این پیوست باید برای کشورهای دیگر هم ارسال شود تا تمام جوانب پروژه به لحاظ محیط زیستی سنجیده شده تا اجرای آن پروژه به محیط زیست و زیست بوم دریا صدمه نرساند و به شکلی اعتمادسازی برای کشورهای همسایه صورت بگیرد. معاون محیط زیست دریایی و تالاب های سازمان حفاظت محیط زیست خاطرنشان کرد: این پروتکل جزو موضوع هایی بود که با پیشنهاد جمهوری اسلامی به سایر پروتکل ها افزوده شد. چون ما به نسبت کشورهای همسایه در بحث ارزیابی زیست محیطی خیلی پیشرو بودیم و تقریبا این قانون را از زمان برنامه سوم در کشور اجرا می کردیم و باید نظارت ما دراین خصوص افزایش یابد. هم اکنون تعداد زیادی از پروژه های بزرگ مقیاس مشمول مطالعات ارزیابی زیست محیطی در ایران هستند. خوشبختانه این پروتکل به تصویب دولت و مجلس ۴ کشور رسیده بود و پس از نزدیک به ۳ سال این کنوانسیون هفته گذشته با اکثریت آرا در کمیسیون آب و کشاورزی مجلس ایران به تصویب رسید که خبر بسیار خوبی است. وی ادامه داد: اعضای کمیسیون آب و کشاورزی مجلس شورای اسلامی قول دادند که در نخستین فرصت در حین بررسی لایحه بودجه آنرا در صحن علنی مجلس به تصویب برسانند تا ایران هم به جمع این ۴ کشور بپیوندد و پس از آن هم، این پروتکل لازم الاجرا خواهد بود. این پروتکل به ما کمک خواهد نمود تا نسبت به طرح های عمرانی و پروژه های بزرگی که مقرر است در دریای خزر اتفاق بیفتد از بابت داشتن پیوست های محیط زیستی آسودگی خاطری داشته باشد. امیدواریم کشورها به این پروتکل تمکین کنند که اساسا نفع هر ۵ کشور در رعایت این پروتکل، بسیار مهم و با ارزش خواهد بود. لاهیجان زاده در ادامه خاطرنشان کرد: یک پروتکل از ۵ پروتکل این کنوانسیون باقی مانده که در مراحل کارشناسی است. این پروتکل در ارتباط با پایش، ارزیابی، دستیابی و تبادل اطلاعات است. درخواست ما از کشورهای همسایه دریای خزر آن است که به تصویب این پروتکل سرعت ببخشند. اگر کشورها بتوانند آخرین پروتکل را در دولت و مجلس خودشان به تصویب برسانند هر ۵ پروتکل کنوانسیون تهران تکمیل می شود. او همینطور اظهار داشت: مبحث دیگر آن که در اجلاس کاپ ۶ (نشست کنوانسیون تهران) که در کشور آذربایجان برگزار گردید، قرار بر این شد که کاپ ۷ در بهار ۱۴۰۴ در ایران اجرا شود تا تفاهمنامه هایی که مابین کشورهای همسایه درحال تهیه است با حضور مقامات هر ۵ کشور به امضا برسد. جلسه پیش کاپ در تهران و در دیماه برگزار می شود و ۲ تا ۳ نماینده از هر کشور در آن جلسه حاضر خواهند شد تا عناوینی که علاقه مند هستند طرح و بررسی صورت بگیرد که در زمان برگزاری کاپ، اسناد نهایی آن برای امضا آماده شود.
لاهیجان زاده در رابطه با میزان تاثیر تصویب کنوانسیون محافظت از محیط زیست دریایی دریای خزر بر روی فضای محیط زیست آن، اظهار داشت: به طورکلی کنوانسیون ها برای کشورها یک تعهد بین المللی به وجود می آورد و موضوعات محیط زیست فقط خاص کشورها نیست. اثرات نادیده گرفتن یک مبحث و تخریب یک اکوسیستم می تواند بر کشورهای همسایه و در سطح جهانی اثر داشته باشد. ازاین رو متعهد شدن در این موضوع، دولت ها را به رعایت مسائل بین المللی در حفظ محیط زیست اجبار آور می کند و ابزار قوی تری نسبت به مسائل داخلی خواهد بود.
وی در رابطه با میزان تاثیر این کنوانسیون برای پیشگیری از صدمه های محیط زیستی و خشکی دریای خزر اظهار داشت: مبحث پس روی دریای خزر یکی از موضوعات روز کشورهای همسایه دریای خزر است و در آخرین جلسه ای که در باکو برگزار شده بود، مبحث تغییرات اقلیم و پس روی دریای خزر به بحث گذاشته شد. نخستین بحث آن است که تقریبا در ۴۰ سال قبل از سال ۱۳۶۰ تا به امروز چند شاخص ثبت شده در تغییرات اقلیمی معنادار است که این تغییرات سبب شده اتفاقاتی برای میزان تبخیر آب و در نتیجه پس روی دریا داشته باشیم. یکی از موضوعات افزایش سرعت و میزان وزش باد است که می تواند شدت تبخیر را افزایش دهد. مبحث دوم افزایش دما در چند دهه گذشته است که بنا بر اعلام محققین اعداد مختلفی همچون ۰.۵ تا بالای یک درجه سبب افزایش تبخیر آب شده است. معاون محیط زیست دریایی و تالاب های سازمان حفاظت محیط زیست افزود: مبحث سوم در ارتباط با آب ورودی رودخانه ولگا بوده که بزرگ ترین تأمین کننده آب دریای خزر است که بر مبنای برخی گزارش ها شاهد کاهش ورودی این رودخانه به دریای خزر هستیم. این سه عامل اصلی به هم کمک کرده تا میزان آبی که وارد این زیست بوم می شود نسبت به آبی که خارج می شود به طور متوسط کمتر باشد که سبب کاهش تدریجی حجم و پس روی دریا شده است. وی تاکید کرد: در بحث تغییر اقلیم باید کار جهانی و وفاق بین المللی در جهت پیشگیری از گرمایش زمین صورت بگیرد. کار بسیار سختی است؛ اما همه کشورها بر این باور هستند که همگی باید دست به دست هم دهند با این پدیده مقابله کنند. مبحث ورود رود ولگا، کشاورزی و رهاسازی آب از سدها در کشور روسیه هم با جدیت مطرح گردیده است. نکته لازم به ذکر آن است که بیشترین صدمه از پس روی دریا در ارتباط با کشورهای شمالی دریای خزر خواهد بود. لاهیجان زاده اذعان داشت: بعنوان مثال اگر در کشور ما در چند سال آینده به صورت حدودی یک کیلومتر پس روی دریای خزر داشته باشیم، این عدد در کشور روسیه می تواند حدود ۳۰ کیلومتر باشد. به سبب آن که شیب دریای خزر بسمت ایران است، بیشترین عقب نشینی، خسارت به سواحل و بنادر برای کشورهای شمال دریای خزر خواهد بود؛ ازاین رو برای آن کشورها این حساسیت بالا خواهد بود تا بتوانند این مورد را با جدیت دنبال کنند.
منبع: golesepid.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب