اشرف زاده:
خرس های قهوه ای چاره ای برای مدیریت تغییر اقلیم
به گزارش گل سپید، سرپرست دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی اظهار داشت: خرس های قهوه ای چاره ای برای مدیریت کارآمد در مقابل تغییر اقلیم است.
به گزارش گل سپید به نقل از مهر، محمدرضا اشرف زاده سرپرست دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی، ضمن تاکید بر ضرورت تولید نقشه های ژنتیکی گونه های در معرض خطر تهدید حیات وحش عنوان کرد: با بررسی و ارزیابی داده ها و اطلاعات پژوهش های پیشین، استخراج داده های موجود در بانک ژن جهانی(NCBI) و مطالعه نمونه های زیستی موجود در بانک ژن دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی، نقشه ژنتیکی خرس های قهوه ای کشور برمبنای توالی یابی از ژنوم میتوکندری تهیه شد. بگفته اشرف زاده، برمبنای تحقیقات داخلی و خارجی طی سالهای اخیر همچون پژوهش های انجام شده در دانشگاه تهران و یافته های حاصل از تحقیقات انجام شده در دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی، خرس های قهوه ای ایران در یک تبار مادری بطورکامل مجزا از دیگر خرس های قهوه ای جهان هستند. وی خاطرنشان کرد: بر این اساس، خرس های قهوه ای ایران در مقایسه با دیگر خرس های قهوه ای جهان دارای تنوع ژنتیکی به نسبت بالایی هستند و در سه زیرکلاد قرار دارند. سرپرست دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست اذعان داشت: خرس های قهوه ای موجود در سراسر رشته کوه های البرز تا ارسباران، جمعیت های خرس قهوه ای موجود در سراسر رشته کوه های زاگرس و جمعیتی بسیار کوچک در قسمتی از استان فارس و ناحیه ای بسیار محدود در جنوب غربی استان یزد سه زیرکلاد اینگونه در کشور می باشند. اشرف زاده اضافه کرد: در سطح جهانی، خرس قهوه ای بعنوان یک گونه مدل در تحقیقات در رابطه با نتایج ناشی از نوسانات و تغییرات اقلیم بر تنوع زیستی شناخته می شود. انجام تحقیقات در حوزه گونه های مدل و الگو می تواند در اتخاذ نگاههای مدیریتی کارآمد در مقابل تغییر اقلیم و اثرات آن بر حیات وحش راهگشا باشد. سرپرست دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی همین طور ضمن اشاره به این که در طول ۱۰۰ سال گذشته، خرس های قهوه ای در سراسر دنیا بیش از ۵۰ درصد گستره پراکنش جغرافیایی و اندازه جمعیت خودرا از دست داده اند، اظهار داشت: در خاورمیانه، خرس های قهوه ای بخش عمده ای از پراکنش جغرافیایی خودرا از دست داده و به جمعیت های کوچک و مجزایی در ایران، ترکیه و عراق محدود شده اند و در خطر انقراض قرار دارند. اشرف زاده در پاسخ به این سؤال که تولید نقشه های ژنتیکی گونه های شاخص حیات وحش کشور چه اهمیتی دارد، عنوان کرد: ایجاد و به روز رسانی سامانه اطلاعات منابع ژنتیکی کشور، دستیابی به اطلاعات فضایی در رابطه با تنوع و ساختار ژنتیکی جمعیت های حیات وحش، شناسایی جمعیت های در اولویت حفاظت، شناسایی واحدهای مدیریت و حفاظت جمعیت ها همچون مهم ترین کارکردهای تهیه نقشه های ژنتیکی است. وی اظهار داشت: ارزیابی امکان معرفی مجدد گونه ها، ارزیابی و مدیریت ارتباط بین جمعیت ها و کریدورهای زیستگاهی، تصمیم گیری بهتر درباب منشأ افراد مکشوفه، تولید و به روز رسانی نقشه های نقاط داغ تنوع زیستی و شناسایی جمعیت های ناشناخته و شناسایی هدفمند اولویت های پژوهشی از دیگر موارد پراهمیت و کاربردی در این نقشه ها است. وی افزود: برمبنای دستورالعمل پایش تنوع ژنتیکی جمعیت ها و گونه ها که توسط اتحادیه بین المللی صیانت از طبیعت (IUCN، 2022) انتشار یافته است، گوشتخواران بزرگ جثه، گونه های شاخص، جمعیت های منطقه ای و ملی که از نظر ژنتیکی از دیگر جمعیت های گستره پراکنش جهانی یک گونه متمایز هستند (نظیر تمایز خرس های قهوه ای ایران از دیگر خرس های قهوه ای جهان)، جمعیت هایی که به شکل جدی تحت تأثیر تغییر اقلیم قرار دارند، جمعیت ها / گونه های در رده های تهدید و در لیست های ملی و بین المللی تحت حمایت، گونه های کاریزماتیک و نمادین، گونه های کلیدی اکوسیستم و خویشاوندان وحشی دام های اهلی و محصولات کشاورزی باید در اولویت پایش تنوع ژنتیکی قرار گیرند. سرپرست دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی در آخر اعلام نمود: طی تحقیقات انجام شده بر روی خرس قهوه ای، علاوه بر تولید نقشه ژنتیکی خرس های قهوه ای کشور، واحدهای مدیریتی و حفاظتی خرس های قهوه ای، جمعیت های نیازمند تحقیقات بیشتر و اولویت های پژوهشی و حفاظتی در رابطه با خرس های قهوه ای نیز مورد ارزیابی و شناسایی قرار گرفتند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب