در گفت وگو با مهر مطرح شد
جنگل های زاگرس مظلومانه رها شده اند
به گزارش گل سپید مدیر سابق پروژه بین المللی حفاظت از زاگرس با تاكید بر اینكه جنگلهای زاگرسی به سبب سوء مدیریت دستگاه های مسئول می سوزند، اظهار داشت: جنگل های زاگرس، مظلومانه رها شده اند و متولی مشخصی ندارند.
گروه جامعه خبرگزاری مهر، پروژه حفاظت از تنوع زیستی در سیمای حفاظتی زاگرس مرکزی، بوسیله هم سو کردن حفاظت از تنوع زیستی و بهره برداری پایدار با کارهای بخش های کشاورزی، جنگلداری، مراتع، آب گردشگری از سیمای حفاظتی زاگرس مرکزی در محدوده ای به وسعت سه میلیون و یکصد هزار هکتار در یک بازه زمانی ۲۰ ساله اجرا شد.
این پروژه با همکاری سازمان حفاظت محیط زیست جمهوری اسلامی ایران و سازمان های بین المللی چون برنامه عمران سازمان ملل متحد (UNDP) و تسهیلات محیط زیست جهانی (GEF) در دهه ۷۰ شکل گرفت، اهتمام در ایجاد رویکردهای جدیدی در مدیریت منابع داشت که ضمن توجه به جوامع محلی، به توسعه اجتماعی و اقتصادی کمک کرده و منجر به احیا و حفاظت مؤثر تنوع زیستی می شود.
برای حفاظت از زاگرس نیازمند همکاری بین بخشی هستیم
شیرین ابوالقاسمی مدیر این پروژه بین المللی که حدود دو سالی است به سبب عدم تامین منابع مالی از طرف دولت مهر اختتام بر پیشانی آن خورده است در گفت و گو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه این طرح به صورت پایلوت در سازمان محیط زیست اجرا شده بود تا مدیریت جنگل های زاگرس شکل متمرکزتری به خود بگیرد، اظهار داشت: پس از ۴ سال مدیریت این پروژه بین المللی در مناطق جنگلی می گویم که نمی توان رویکرد به مدیریت منابع طبیعی را به دستگاه های خاص واگذار کرد تا زمانیکه یک کار بین بخشی میان وزارت نیرو، جهاد کشاورزی، محیط زیست، وزارت کشور و میراث فرهنگی برای مدیریت انجام نشود اوضاع این مناطق به سامان نخواهد شد.
وی با ابراز تأسف از اینکه طی این سال ها متوجه شدم همکاری تنگاتنگی حتی میان دو دستگاه اصلی و مسئول جنگل ها یعنی محیط زیست و سازمان جنگل ها دراین زمینه ایجاد نشد، گفت: در طول این مدت شاهد بودم با آنکه سازمان جنگل ها متولی اصلی جنگل ها در کشور است اما خودش را در اجرای این پروژه کنار کشید. سازمان محیط زیست هم با وجود اینکه از سال ۱۳۷۰ آغاز به کار کرده بود اما نتوانست آنطور که باید رسالت خودش را به صورت بین بخشی در این پروژه اجرا نماید.
زاگرس متولی ندارد
وی معتقد است: جنگل های زاگرس، مظلومانه رها شده اند و متولی برای حفاظت از آنها وجود ندارد.
ابوالقاسمی با انتقاد از اینکه سال های سال است، کرسی ریاست سازمان محیط زیست سیاسی شده و در عمل هیچ مسئولیتی درباره طبیعت ندارد، اظهار داشت: روند افول مدیریت منابع طبیعی با انتصابات سیاسی دستگاه های مسئول آن به خوبی قابل مشاهده می باشد. چرا باید شخصی بر مسند محیط زیست کشور بنشیند که خود اعتراف می کند هیچ چیز از محیط زیست نمی دانم.
وی با اشاره به آتش سوزی گسترده در منطقه حفاظت شده خائیز اظهار داشت: خائیز یکی از بکرترین مناطق حفاظت شده زاگرس با پوشش گیاهی جانوری منحصر به فرد است که متأسفانه به سبب سو مدیریت در آتش سوخت.
مدیر سابق پروژه بین المللی حفاظت از زاگرس با تاکید بر اینکه جنگل های زاگرسی به سبب سوءمدیریت دستگاه های مسئول می سوزند، نه آنطور که عنوان می شود دعوای دو چوپان موجب آتش گرفتن جنگل شده است، بیان داشت: مدیران در حالی عامل این آتش سوزی را دعوای میان دو چوپان و آتش زدن عمدی جنگل ها عنوان می کنند، که در انجام وظایف خود در قبال حفاظت از جنگل کوتاهی کرده اند.
تفاهم نامه ای برای استقرار هلیکوپترهای آبپاش در زاگرس که به نتیجه ماند
وی افزود: در سال ۹۶ – ۹۷ برمبنای یک تفاهم نامه میان سه سازمان محیط زیست، جنگل ها و مراتع و برنامه و بودجه قرار شد برمبنای تفاهم نامه ای به صورت پایلوت در ۴ استان زاگرسی سایت هلی کوپتر مجهز به آبپاش راه اندازی شود، به بهانه نبود بودجه این طرح اجرایی نشد تا به آسانی شاهد سوختن درختان ۷۰۰ ساله زاگرسی باشیم که ۴۰ درصد از منابع آب شیرین کشور را تامین می کنند.
ابوالقاسمی با اعلان اینکه برای بهبود وضعیت زاگرس نیازمند اجرای یک برنامه مدیریتی ۲۰ ساله هستیم، اظهار داشت: از سال ۹۲ که مدیریت پروژه بین المللی حفاظت از زاگرس را در دست گرفتم تنها با دو سوم اعتبارات باقیمانده از چیزی حدود ۳ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار اعتباری که به این طرح تعلق گرفته بود تا سال ۹۷ یک برنامه مدیریت پایدار که قابل تعمیم به تمامی مناطق زاگرسی است تدوین کردیم.
وی اضافه کرد: با مشقت های فراوان برای زنده ماندن این پروژه با نگه داشتن بودجه آن بیش از ۹ بار ادامه آنرا تمدید کردیم و با جلسات مختلفی که با دولت داشتیم درخواست کردیم که برای ادامه پروژه در سطح ملی اعتباراتی اختصاص دهند.
این کارشناس محیط زیست با اشاره به اینکه عدم پذیرش کار بین بخشی سبب شده که اعتبارات مربوط به حفاظت جنگل ها به صورت جداگانه و با اثر بخشی نامعلومی هزینه شود، اظهار داشت: در آتش سوزی های اخیر خشک شدن علوفه یک ساله را عامل از بین رفتن جنگل های زاگرس عنوان می کنند و این مساله قابل قبول نیست، چونکه عامل اصلی خشک شدن جنگل های زاگرسی را باید در خشک شدن کارون از سرشاخه هایش جست و جو کرد.
جای بلوط، درخت زردآلود کاشتند
وی در ادامه گفت: وقتی در فاصله ۵۰ متری از رودخانه وزارت نیرو اجازه حفر چاه داده یا به پمپاژ آب برای اجرای طرح های انتقال آب مشغولست و خیلی از سطح جنگل های بلوط را تبدیل به درختان میوه کند، آیا انتظاری غیر از خشک شدن جنگل ها می توان داشت؟ مگر امکان دارد در ارتفاع ۳ هزار ۸۰۰ متری درخت زردآلو کاشت؟
ابوالقاسمی با انتقاد از عملکرد وزارت جهاد کشاورزی دراین زمینه اظهار داشت: این وزارتخانه بجای آگاه سازی مردم به تغییر کاربری اراضی مجوز داده و وام می دهد که در این اراضی درختان بلوط را ببرند و جایش درخت میوه بکارند. هر ۲ هزار متر به ۲ هزار متر در مناطق زاگرسی به عشایر زمین تعلق گرفته تا در سرشاخه های رودخانه سیوند آپارتمان بسازند.
وی با اشاره به اجرای یکی از پروژه های پایلوت بین المللی حفاظت از جنگل های زاگرس در یکی از مناطق لطمه دیده استان کهگیلویه و بویراحمد توضیح داد: زمین های این منطقه بطور کامل پاک تراشی شده بود، چرای بیش از اندازه دام مراتع را از بین برده بود اما ظرف مدت ۲ سال با آموزش هایی که به مردم محلی و دامداران دادیم، شاهد رشد فوق العاده گیاهان منطقه و احیای مجدد آن بودیم.
این کارشناس مشارکت دادن مردم محلی را بهترین راه حفاظت از این جنگل عنوان نمود و اظهار داشت: که با ظرفیت سازی در حوزه گردشگری راه حفاظت از این جنگل های باارزش هموارتر می شود.
منبع: گل سپید
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب