واكنش هایی كه باید در مواجهه با قربانیان آزار و اذیت جنسی نشان دهیم
گل سپید واكنش هایی كه باید در مواجهه با قربانیان آزار و اذیت جنسی نشان دهیم
به گزارش گل سپید به نقل از خبر آنلاین، مندی لن كارتن، نویسنده آمریكایی كه چند سالی است در نیویورك تایمز و واشنگتن پست یادداشت می نویسد اخیرا در روزنامه گاردین یادداشتی درباره كمپین metoo# و نحوه برخورد در این فضای جدید نوشته است. این یادداشت از این قرار است:
اولین باری كه یك نفر داستان مورد آزار قرار گرفتن جنسی خویش را با من به اشتراك گذاشت، ۱۹ سال داشتم. یك دوست دبیرستانی هنگام چت به من گفت اظهار داشت كه كه یك سال قبل در یك مهمانی مورد آزار قرار گرفته است.
صلا نمی دانستم چه بگویم. می فهمیدم داشت یك تجربه صدمه زا را برای من توضیح می داد؛ آن زمان هم هنوز ناراحت بود. آنچه توضیح داد وحشتناك، از سویی یك اتفاق عادی بود. من حدودا هر هفته چنین روایت هایی را می شنیدم. پشت كامپیوتر یخ زده بودم. باید جزئیات اتفاق را هم می پرسیدم یا فقط این وضعیت را بدتر می كرد؟ باید پیشنهاد می دادم كه با یك نفر مثل مادر، مشاور یا روان درمان گر صحبت كند یا نه؟ متوجه نشدم كه اتفاقا وی در حال صحبت با یك نفر است؛ من.
در آخر نوشتم: متاسفم.
بعد هم مبحث را تغیییر دادیم و دیگر درباره آن صحبت نكردیم. چند سالی طول نكشید كه فهمیدم كه اسم رابطه جنسی كه بدون رضایت طرفین رخ می دهد «تجاوز» است. اتفاقی كه برای دوستم رخ داده بود، همیشه برای همه زنان اطراف من رخ داده. همیشه هر موقع به اخبار این چنینی نگاه می كنم این به ذهنم می رسد كه چگونه دوستم را ناامید كردم، كاش می شد به آن زمان برگشت و متفاوت رفتار كرد.
من خوش شانس هستم كه بگویم تابحال مورد آزار و اذیت جنسی قرار نگرفته ام یا اگر بخواهیم دقیق تر باشیم من هیچ وقت مورد آزار و اذیت جنسی قرار نگرفتم به شرط اینكه دفعاتی كه دوستان مذكر من با شوخی ها و اقداماتشان من را مورد آزار جنسی قرار دادند حساب نكنیم. خودم را خوش شانس می دانم چون در دوره یك فرهنگ تجاوز احتمال خوش شانس بودن كم است.
هفته گذشته یك ایمیل از نزدیكترین دوستم دریافت كردم، او ایمیلی از عمویش را برای من فرستاده بود و نوشته بود: «این ها را برای تو می فرستم چون از این حرف ها بسیار عصبانی هستم.» در واقع عموی او از ماجرا برت كاوانا انتقاد كرده بود كه چرا زنان تازه روایت هایی را از آزار و اذیت های جنسی كه چندین سال پیش رخ داده توضیح می دهند.
برت كاوانا، اخیرا توسط دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریكا بعنوان نامزد عضویت در دیوان عالی ایالات متحده آمریكا انتخاب شده است و در این مدت چند زن افشا كرده اند كه او آن ها را مورد آزار و اذیت جنسی قرار داده است.
دوست من هم برای توضیح ماجرا برای عموی خودش نوشته بود: «این جرات زیادی می خواهد تا بتوانیم درباره آزار و اذیت جنسی صحبت نماییم. من داستان خودم را ۲۵ سال است كه به كسی نگفته ام.» اما پاسخی كه او شنید: «متاسفم كه این روایت تو را با یك آدم بی ارزش شنیدم، اما افتخار می كنم كه چنین شخصیت قوی ای داشتی و به مسیرت ادامه دادی.» در ادامه هم او از هیلاری كلینتن انتقاد نمود و...
می خواستم با حروف بزرگ برای این مرد بنوسیم كه كسی كه دوستش دارید همین الان بدترین اتفاقی كه توانسته برایش رخ بدهد را توضیح داده، می توانید بهتر جواب بدهید.
وقتی كسی به شما در ارتباط با تجربه تلخش در ارتباط با مورد آزار جنسی قرار گرفتن توضیح می دهد، همیشه راحت تر است مبحث را تغییر بدهید تا اینكه فضایی برای درد آن ها باز كنید. دقیقا مشابه كاری كه من با دوست مدرسه ام انجام دادم. دلیل اینكه من اسم تجربه ام را آزار و اذیت نمی گذارم دقیقا مشابه دلیلی است كه دوستم رازش را برای ۲۵ سال افشا نكرد؛ فرهنگ ما برای كوچك تر كردن تجربیات زنان تولید شده است.
اما اكنون ما وسط یك روند جدید هستیم، قربانیان در حال به اشتراك گذاشتن داستان های خود هستند و ما باید بدانیم چه واكنشی نشان بدهیم. شاید بتوانید اینگونه شروع كنید:
*داستان را، هر بخش كوچك آنرا باور كنید. احساسات آن ها را قضاوت نكنید و نگویید اگر جای آن ها بودید چه واكنشی نشان می دادید. نپرسید كه چرا ماجرا را زودتر به شما توضیح ندادند. بدون قضاوت گوش كنید. اینكه كسی به شما آنقدر اعتماد كند تا داستانش را به اشتراك بگذارد بسیار بزرگ است، این برای آن ها هزینه دارد این را بفهمید.
*تجربه آن ها را كوچك نكنید. اینكه یك متجاوزگر را بی ارزش می نامید یا می گویید «خداراشكر اتفاق بدتری نیافتاد.» دقیقا اینكار را می كند. هیچ تجربه صدمه زایی كمتر یا بیشتر از دیگر تجربیات نیست.
*قربانیان را مقصر نكنید. این حرف عموی دوستم كه گفت «افتخار می كنم كه چنین شخصیت قوی ای داشتی و به مسیرت ادامه دادی.» نشان دهنده یك شكست است. صدمه به همین راحتی در یك روز از زندگی یك نفر خارج نمی گردد فقط به جزوی از افراد تبدیل می گردد.
*اجازه ندهید تا بحث به سمت شما چرخیده شود. شنیدن درد كسی كه دوستش دارید دردناك است اما انتظار نداشته باشید قربانی در این شرایط شما را دلداری بدهد. همینطور برای دریافت حمایت این ماجرا را با افراد دیگر اشتراك نگذارید، خود قربانی تصمیم می گیرد كه روایتش را با چه كسی به اشتراك بگذارد.
خلاصه، كار شما عشق دادن است. عشق به شیوه سخاوتمندانه كه در آن سیاست، قضاوت، ترس و همه چیز را كنار گذاشته اید. اگر این كار برای شما راحت نیست به یاد داشته باشید كه این حداقل كاری است كه می توانید انجام دهید: قربانیان آزار جنسی هر روز اینكار را انجام می دهند.
منبع: گاردین/ ترجمه: نیو صدر
۴۵۲۳۷
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب