بررسی محیط زیستی فیلمهای سینمایی روز اول چهل و سومین جشنواره فیلم فجر
به گزارش گل سپید، سازمان حفاظت محیط زیست در تلاش است تا با حاضر شدن در بخش تجلی اراده ملی این جشنواره، از فیلم هایی که نگاه ویژه ای به مقوله محیط زیست داشته اند، تقدیر کند.
به گزارش گل سپید به نقل از مهر، به نقل از سازمان حفاظت محیط زیست؛ جشنواره فیلم فجر فرصت مغتنمی برای گردهمایی سینماگران، منتقدین و مردم است تا آخرین تولیدات این رسانه فرهنگی در معرض نمایش عمومی قرار گیرد و انتظار می رود مقوله محیط زیست بعنوان یک مساله همگانی که در زندگی روزمره مردم جامعه نقش دارد حضور پررنگی در بزرگترین رویداد سینمایی کشور داشته باشد. تولید فیلم هایی با موضوعات مختلف محیط زیستی نیازمند توجه ویژه گروههای مرجع جامعه بخصوص هنرمندان عرصه سینماست و فیلمسازان به علت این که مورد وثوق جامعه هستند، اهمیت بالای ی در فرهنگ سازی در حوزه محیط زیست دارند تا در اطلاع رسانی و فرهنگ سازی در حوزه های مختلف محیط زیستی همچون حفظ حیات وحش، مدیریت پسماند، ناترازی انرژی، آلودگی هوا و موضوعات دیگر به مسئولیت اجتماعی خود عمل کنند. استفاده از ظرفیت جشنواره فیلم فجر یکی از بزرگترین و کلیدی ترین اقدامات برای پیشبرد این اهداف بوده و حضور سازمان محیط زیست با حمایت مالی صندوق ملی محیط زیست در قسمت تجلی اراده ملی جشنواره فجر می تواند نویدبخش ترغیب سینماگران به تولید آثار فاخر و تاثیر گذار در حوزه محیط زیست باشد. در این خصوص تمامی فیلمهای بخش سینمایی، فیلم کوتاه و فیلم مستند توسط هیأت داوران منتخب سازمان حفاظت محیط زیست مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد با انتخاب فیلمهای برگزیده، از سینماگرانی که با خوش سلیقگی به موضوعات روز محیط زیستی جامعه پرداخته اند و سهمی در فرهنگ سازی عمومی برای حفظ محیط زیست داشته اند قدردانی شود. بخش سینمایی اولین روز جشنواره بخش سینمایی جشنواره فیلم فجر ۱۴۰۳ از تاریخ دوازدهم بهمن ماه با نمایش فیلمهای «صیاد»، «بازی خونی»، «داد» و «سونسوز» شروع شد که در ادامه به بررسی فیلمهای اکران شده جشنواره در روز اول از نگاه محیط زیستی پرداخته می شود. فیلم صیاد پرتره ای از زندگی سپهبد شهید صیاد شیرازی است که جواد افشار آنرا ساخته و دوران پر التهاب سالهای ۵۹ تا ۶۰ به تصویر می کشد. داستان تکراری جنگ تحمیلی و یکی از قهرمانان آنرا روایت می کند و مخاطب هم به خوبی می داند با چه چیزی روبه رو است. به صورت کلی، جنگ همیشه تأثیرات محیط زیستی فراوانی حتی قبل از شروع خواهد داشت، در واقع جنگ همیشه مخرب محیط زیست بوده و باعث ایجاد گازهای گلخانه ای، اختلال در مناظر و زیستگاه های زمینی و دریایی می شود و آلودگی شیمیایی و صوتی ناشی از استفاده از سلاح، هواپیما و وسایل نقلیه بوجود می آورد. در فیلم صیاد هم اجباراً همین موارد تکرار خواهد شد. آلودگی های صوتی، تصویری، تخریب منابع طبیعی و… با اینکه با کمک جلوه های ویژه نمایش داده شده اما طبیعتاً اثرات منفی خویش را خواهد گذاشت و متاسفانه فیلم ساز برای انتقال پیام محیط زیستی اقدامی صورت نداده است. فیلم بازی خونی به کارگردانی حسین میرزا محمدی، که به سراغ حوادث اوایل انقلاب رفته و داستان در رابطه با گروهک کمونیستی معروف به سربداران است که در سال ۶۰ در جنگل های آمل و اطراف آن مستقر شدند تا به گمان خود انقلاب دیگری خلق کنند. لوکیشن بخشی از فیلم جنگل های هیرکانی درنظر گرفته شده، جایی که محل کمپ این گروهک کمونیستی است. ناخواسته با آمدن اسم جنگل های هیرکانی حساسیت محیط زیستی به وجود می آید، جنگل هایی که میراث طبیعی چندین هزارساله است و طبیعتاً از گروه فیلم سازی انتظار می رود با حساسیت ویژه ای در رویارویی با این درختان کار تولید را انجام دهند، اما برخلاف انتظار، رویه برخورد و نمایش ناامید کننده بوده به نحوی که تشکیل کمپ در داخل جنگل و ساخت اردوگاه آموزشی با تنه درختان جنگی و… حکایت از نبود مشاور محیط زیستی در تیم تولید دارد و اگر به پیشتر از اکران برگردیم فیلم در زمان تولید هم حاشیه های محیط زیستی زیادی را در همین ارتباط داشته است. فیلم سونسوز یک کمدی فانتزی به کارگردانی رضا جمالی و تهیه کنندگی سلمان به زبان ترکی ساخته شده و در طبیعت زیبای اردبیل، روایت مستند داستانی از نازایی در روستا، با یک قصه خوب و انسجام روایی مناسب، اما مهم ترین قسمت مبحث علت نازایی اهالی به خاطر استفاده از سموم کشاورزی است، جایی که فیلمساز زیرکانه به مسایل محیط زیستی پرداخته و مخاطب مجبور به فکر کردن خواهد شد. نقطه قوت دیگر فیلم استفاده صحیح و بجا از قاب هایی از طبیعت و چشم اندازهای اعجاب انگیز اردبیل است، قاب هایی که به صورت صحیح و در خدمت فیلم استفاده شده و از سویی معرف این طبیعت زیبا می باشد. فیلم داد این فیلم به کارگردانی ابوالفضل جلیلی با نگاهی درون گرا و نمادین به موضوع هایی مانند مسئولیت، آزادی و بحران هویت در نوجوانی می پردازد. اما به علت ساختار پراکنده و نمادپردازی های مبهم، نتوانسته به صورت کامل مخاطب را با خود همراه کند، در نگاه محیط زیستی فیلم دارای پلان هایی گنگ در ارتباط با کارگاه چوب بری، جمع آوری ضایعات راه آهن و مشکلات زندگی کانکس نشینان شهری پرداخته که به روال سایر اجزای فیلم مبهم و بلاتکلیف است.
منبع: گل سپید
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب